Niebezpieczna...

Ania weszła do środka.Była to tylko mały przytulny pokoik.Zdobiony paroma lustrami. -Phi...-westchnęła Ania.Myślała że będzie tutaj tak jak ludzie opowiadali:ponuro,strasznie i obrzydliwie.Lecz nadal stałą w progu nie wiedział co spotka ją dalej.Nachyliła się... i znów cofneła. Ha! jednak się bała.Weszła ostrożnie,powoli,na palcach.WŁAŚNIE NA PALCACH , które zaraz ktoś odciął nożem.Zaczeła płakać,wołać o pomoc ale lustra zagłuszały jej krzyk.W jednym z nich zdołała tylko dojrzeć męszczyzne z nożem.Był zwinny i szybki jak błyskawica.I właśnie wtedy mocno zagrzmiało a granatowo-czarne niebo wessało męszczyzne.Potem dziewczynę zaczęli szukać rodzice i znależli,pomkrojona w krzakach.Więc teraz i ty bój się burzy.